zaterdag 7 mei 2022

Castillo Colomares

Als we rechts uit het zijraam van de camper kijken zien we Castillo Colomares in het dal liggen.Het is zaak niet te lang te kijken want de bergweg is smal en steil en de camper breed en het is mijn tweede rijdag. Toch voelt het allemaal heel vertrouwd, de hoge zit, de bediening en de rest van de voorzieningen. De ervaring geeft zelfvertrouwen. Ook op de drukke snelweg kan ik al vlug mijn rij-instinct volgen.

De lucht is wolkeloos. Primair blauw en we hebben onze lange broek en dito blouse al snel vervangen door korter spul. Het is rond de 24 graden en er staat een licht bries vanuit zee. Goed uit te houden dus.  

Er is opvallend weinig parkeerruimte bij het Castillo en het lot is met ons als net, vlak voor ons, een auto vertrekt en wij zo kunnen tussenschuiven op de spaarzame plekken. In 1987 begon dr Colomares, samen met twee metselaars, met de bouw van dit kasteel, gewijd aan de ontdekking van Amerika door Columbus. 

Net als het Palais Ideal in Hauterives is het een kunstwerk gemaakt door een gewoon man op een min of meer geïmproviseerde wijze gemaakt en je weet dan ook niet goed wat je ziet en hoe je het moet beoordelen. Het is in elk geval uniek en een plezierige en opvallend rustige plek die ik met de zoekterm 'Art Brut' gevonden heb. Kunst van zonderlingen. Kijk zelf maar:
Met een vertraging van twee uur zijn we gisteren naar Malaga gevlogen en hebben we de camper opgepikt bij Iberocamper, een bedrijfje van een Nederlander die hier al 20 jaar woonde. Daardoor ging de overdracht snel en soepel. Hij woonde op een idyllisch plekje bij Malaga, omringd door citroen-, grapefruit-, cumquat-, mango- en avo adobomen. Hij had ook kippen en een paar vleeskoeien. Mooie plek.  

Na de overdracht en de overhandiging van een tas vol citroenen, grapefruirs en eitjes van eigen kippen,  moesten we in het donker naar camping cabopino, niet ons soort camping, maar daar vraag je om 22:00 niet meer om. Dicht bij de snelweg. Teringherrie van motorfietsen, maar die hoor je niet in de camper. In het naastgelegen Italiaanse restaurant nog even een prima pasta met garnalen en kaas gegeten, weggeschreeuwd door een spaanse zanger en zangeres van het type Jantje Smit en zus. 

Geen opmerkingen: