Het stadje werd in de 9e eeuw gesticht door de moren en heette toen Granada, maar na de verovering van Granada door de Katholieken in 1492, veranderden de bewoners de naam in Granadilla: klein Granada. In 1980 benoemde de Spaanse regering het dorp tot belangrijk historisch monument.Bij toeval stuitte ik bij mijn voorbereiding op dit bijzondere plekje. Vanuit de vorige camping was het iets meer dan een half uur rijden, niks dus. Er was alleen weinig informatie over de route te krijgen. We besluiten de gok te wagen.
Na de eerste 30 km snelweg volgen gele en daarna witte weggetjes. We rijden vooorzichtig om bij ieder teken van verdere wegversmalling te keren, maar het valt mee. De weg is smal en slingert als een gek, maar er zijn af en toe passeerstroken. Na een kwartier rijden met vochtige handen, duikt de stadsmuur van Granadilla op. Het is doodstil, het ruikt kruidig en overal hoor je vogels. Het is dan 9:30, nog lekker vroeg.
Alle huizen in het dorpje lijken onbewoond. Er staan wat potten met geraniums en een ploeg bouwkundigen maakt net een rondgang, kennelijk om de restauratiemogelijkheden te bekijken. Een huis is al bijna helemaal opgeknapt. Misschien wordt dat een informatiecentrum.
We lopen door het dorp, over het verlaten Plaza Mayor. Verderop is een hek. We schuiven het opzij en lopen door. Dit is het gebied van de schapen. Ze vluchten blatend weg als we er aan komen. Verderop staat het kerkje in schapengebied. Huizen zijn ingestort en vol bloemen, vooral toortsen. Via een omweg terug naar het Plaza Mayor, waarna we nog even de wachttoren van het poortgebouw beklimmen. Een erg mooi uitzicht. Links op de foto zie je nog wat van het verlaten stuk dorp. Een boeiende en onverwacht leuke plek.
Via de stad Plasencia door naar het park Los Gargantos de los Infiernos. Plasensia is een logische korte stop met zijn stadsmuur, zijn aquaduct
en zijn kathedraal. Uiteindelijk komt het toch vooral neer op wandelen in de smalle straatjes van de oude stad en espresso en (later) een cervezo sin alcool. Dat is het Spaanse leven.Leuk die hapjes die je er bij krijgt. Gisteren stukjes kip en wat frietjes, vanmorgen kaantjes en vanmiddag wat stukjes gekookte aardappel in een kerriesausje. Daarna is het gelukt om weer met enkele cm speling in en uit de parkeerplaats van de Carrefour weg te rijden: allemaal veel te krap! Leni rent dan om de camper en geeft aan hoeveel speling er nog is, ondertussen klaxonnerende idioten negerend.
In Cabezuela del Valle is de kersentijd begonnen. Overal langs de weg kon je kersen kopen: 2kg voor 9,00. Daar krijg je ze bij ons niet voor. En prachtige dikke! Heerlijk. En ik ben helemaal gek op kersen.
We staan nu op een mooie ruime camping tussen platanen, aan een stromend riviertje.Overal hoor je vogels Morgen wandelen naar Los Pilones:
We wilden bij het informatiecentrum wat gegevens over de wandeling, maar dat was pas om 17:00 open. Het blijft wennen. Daardoor was het echt onvermijdelijk om dat laatste biertje te nemen in het restaurantje aan de overkant. Soms moet je van de nood een deugd maken!
In Nederland gaat het de komende dagen wat regenen. Hier is het nog veel te droog. Zwembaden mogen niet gevuld worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten