Op 10 km afstand ligt Aledo op een rots in de zon te glimmen. Op de punt van de rots een kasteeltje uit de 11e eeuw. We parkeren op een plek waar het maar net kan en lopen het dorpje in voor de dagelijkse espresso. 'Doble, no Americano'. Het dorpje is een leuk doolhof maar niet heel.mooi en we rijden door naar de volgende stop op 4km afstand slechts.
De Estrecho de la Arboleja is een heuse slotcanyon, een diepe, heel smalle canyon van hooguit 2m breed, die door miljoenen jaren erosie van zachte kalksteen uitgesleten zijn. Ik wist niet dat die er in Spanje ook waren. In Amerika waren het onze favoriete wandelingen: koel en fotogeniek. Bij de parkeerplaats dalen we de kloof in die verderop nog veel dieper wordt en zo breed dat je er in kunt lopen. Hij is groter en mooier dan verwacht.
Verderop verbreed de canyon zich en zien we geelbruine kalkstenen rotsen en bloeiende rode sedum.
Dan een ruk naar de woestijn van Tabernas, Het wordt hier warmer en droger. De temperatuur stijgt tot 30 graden.Onderweg door netten overdekte wijngaarden om de druiven te beschermen tegen de felle zon. Hele stukken boerenland zijn bedekt met plastic om verdamping tegen te gaan. Veel zonnepanelen. Droge rivieren ( Rambla's).
Er zijn bij Tabernas een paar oude filmlocaties van bekende westerns, zoals: Once upon a time in the West, The good, the bad and the ugly en For a fistful of dollars, films die grossierden in minutenlange close ups van zwetende ongeschoren mannen en de muziek van Ennio Morricone. Verdef is Lawrence of Arabia hier ook verfilmd.
De oude roem wordt uitgemolken. Er zijn een paar parken, zoals Fort Bravo, waar Wild West shows worden gegeven,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten